Şarap / Zeynep Özdemir

Kırmızı şarapla yıkanan gök kıpkızıldı o gün
Turnalar birer birer o kızıllığı terk ediyordu
İçme sakin
Sakın içme o şaraptan sesi yankılandıkça
Şımaran Kız Kulesi şimdi tüm şımarıklıklarını rafa kaldırdı
Utangaç bir hüzün çöktü üzerine
Anladı ki
Yıldızlar da ölürmüş günün birinde
O an gözünü denize dikti
Sular da yandı köpüre köpüre
Kayıklar seferleri erteledi çıkmaz çarşambalara
Silik bir plak çalıyor şimdi
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar
Yeniden besteleniyor iki çift dudakta
Ve ışıklar yavaş yavaş sönüyor
Plak duruyor
Gün bitiyor
Yollar tükeniyor
Ve bir kardelen güneşi bir daha görmemeye yeminler ederken ölüyor