DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Karlar Yağıyor Şehrime / Zeynep Özdemir

Karlar yağıyor şehrime
Şehrim bu gece
Beyaz bir ölüme gebe
Avuç içlerim üşüyor
İçimde yangınlar varken
Susuyorum
Avazım çıktığı kadar haykırmak isterken
Yutkunuyorum ağız dolusu sen kusmak isterken
Karlar yağıyor şehrime
Beni vursalar bu gece
Çığlık atarsam namerdim
Kalsın menekşem vazoda
Rujum masada
Titrek bir mum ışığında kimsesiz bir sokak ortasında yalınayak bir ölüm gelsin
Alnimda sevdanın mutlu eli değil
Dindiremediğim acım
Karlar yağsın üzerime
Her adım başı ayak izlerin
Gözlerimin gördüğü son resim olsun
Her hatıramı yağan beyaz ölüm kurşuna dizsin
Mezarlar örsün
Kardelenlerin boynunu vursun
İnce ince yağarken her zerremi beyazıyla kanatsın
Karlar yağıyor şehrime
Ben ıslandıkça hatıralarım canlanıyor
Zaman akmıyor
Etrafta sessiz bir ölüm kol geziyor bu gece
Karlar yağıyor şehrime
Omzumda taşıyamadığım yüklerim
Beynimde cevap bekleyen sorularım
Gözlerim yorgun artık
Ve çöküyorum bir kaldırım taşına
Solumu solduruyor beyaz ölüm
Ve bir ömür kaldırım taşında son buluyor
Karlar yağıyor saçlarımin karasına
Karlar yağıyor şehrime
Kimseler duymuyor

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 3 eseri bulunmaktadır.

Yazarın diğer yazıları