İzmirli Kız / Cihangir Boz
İzmir’e yeni gitmiştim. Çoğu şey benim için ilkti.
Nereye gitsem kuyruk ne yapsam sıranı bekle. Sağımdan solumdan insanlar akıyor. Suratlar asık. İfadeler ciddi. Gülümseyenler bir kız bir erkek. Yeni tabir ile iki kanka.
Geldiğim şehir olan Kars’ta yollarda tek tük araba varken burada bir sürü. Yollar tıkış tıkış.. Yine o dönem Kars’ta Trafik lambası ya bir ya da iki yerde varken burada her yerde trafik lambaları. Yeşil geçiyor, sarı karar anı, kırmızı duruyor vesselam.
O güzelim sakin şehri bırakıp bu kalabalık yere geldiğimin pişmanlığı ile bir sokakta yürüyorum. Kars’ta olsaydım en az on selam verip alanım olurdu. Önümde bir yaşlı amca gidiyor. Şöyle elli beş altmış yaşlarında. Elinde bir poşet, poşette renginden dolayı belirsiz meyveler var. Gençliğimin avantajıyla gelip açmayı geçtim.
Birden arkamda hareketlilik duydum. Dönüp baktım. O amca yerde kıvranıyor. Poşetindeki elma portakallar saçılmış. Hemen koştum. İlk yardım kalp masajı şu bu telaşındayım. Adamcağız bir elini kalbinde tutup hırıltılı nefes alıp veriyor. Hiç kimse oralı değil. Herkes bana ve adama şöyle göz ucuyla bakıp geçiyor. Arkadaş “Bir can ya bir can bir el atın diyorum.” Herkes sağır kimse duymuyor.. Kısa bir süre sonra polisler yanımda belirdi. Telsiz anonsları arasında bir ambulans geldi. Derken adamcağızı sedyeyle ambulansa aldılar. Sağlıkçının biri “Sen ön tarafa bin” dedi.
“Yok dedim ben gelmeyeyim.”
“Babanı yalnız mı bırakacaksın?”
“Ne babası adamı tanımıyorum.” dedim.
O da şaşırdı. Kısa bir süre sonra polisler de ambulansta çekildi. Kaldırımda oturmuş olayın şokunu atmaya çalışıyorum.
Şortlu bir kız tasmalı finosuyla yanımdan geçiyor. Fino önce yerdeki elmaları portakalları sonra beni kokladı. İzmirli kız tasmanın ipini çekip finoya “hadi aşkım” dedi.
Onlar da uzaklaştı. Ellerinde ki kitaplardan öğrenci oldukları belli iki öğrenci tartışa tartışa geliyor. Sosyolojinin kurucusu Aguste Komte’dır.. Yok yok Emile Durkheim’dir..
İstemeden “Demek ki insan okudukça insanlıktan uzaklaşıyormuş. Yok be öyle şey mi olur. Aslında ne okuduğuna bağlı. Ya da anladığına”