Koyu Kahır / Ahmet Doğru
Ağzımın içinde kanatlanır kekre kelimeler
Tıka basa dişlerimin arası
Konuşmasan olmaz konuşsan başka türlü
Sustukça çoğalıyor malum dert
Midem yanmasa uluorta sorun değil
Yanmasa içim durduk yere
Nasılsa idare ederiz böyle
Bir de şu hiçbir konuya uymayan duygu
Hani herkese sakalını saydıran
Görseniz burun da kıvırır bütün temalara
Yazsan uzaktan bulaşmaz şiire
Belki diye betimlemeye kalkışsan
Öyküye yanaşmaz kahrolası
Tutar gezdirirsin sadece tasayla
Gözlerini süzdürerek şöyle
Yazmayla çoğalır dağılır hüzün
Düşlerimizi kavuran sancı da
Sustalı bir okuyuş yetmez
Sonra düşürmek için bastığımız acı da
Gönül geçmişin keşke atlası
Beslediği ünlemleri düşük
Koyu kahır içinde dingin cümlelerle
Harap eder kendini bütün gün
Bir nedamet içinde öyle