Anneler Hariç / Rahman Ayhan

Ortaokul yıllarımda
Okulun hentbol takımında oynardım…
Ayrıca
Çok keyifli basketbol ve voleybol seyreder,
Sporun her dalı ve
Çeşidi hoşuma giderdi…
Fakat
Her çocuk ve genç gibi
En büyük zevkim tabi futboldu…
Gençliğimde, futbol oynamak en büyük hobimiz ve
Vazgeçilmez bir tutkumuzdu…
Mevkiim,
Şenol Güneş gibi, kaleci idi, benim…
Topa atlar,
10 saniye kadar havada kalırdım…

Bunlardan başka
Bir ara, boksa merak sardım…
Cemal Kamacı ve
Muhammet Ali’nin maçlarını seyreder,
Onları, kendime örnek alırdım…
Ay, Yıldızlı, bayrağımızı göndere çektirmek,
En büyük hayalimdi…
İstiklal marşımızı
Her milletin insanına, dinlettirecektim…
Balık burcunun özelliklerinden
Hayalde yaşamak çok doğaldı…
Hayallerimi gerçekleştirmek için,
Hoca eşliğinde, çalışmalara başlamıştım…
İdmanlarda, kök söktürüyor,
Trabzon’dan, dünyaca meşhur bir boksör doğuyordu…
Yaşar Doğu, Cemal Kamacı,
Naim Süleymanoğlu gibi,
Bende, dünyaya adımı duyuracaktım…
Yaklaşık, 6 ay sonra, ilk resmi maçıma çıkmıştım…
Samsun’da olan Türkiye şampiyonası,
Adımı, dünyaya duyurmanın ilk basamağı idi…
Hocamız,

“Rahman, sende ümit var, senin geleceğin çok parlak…
Bu aşamadan sonra
Balkan, Avrupa ve Dünya şampiyonasında
Şampiyonluklar yaşayacaksın,
Artık
Çok ünlü bir boksör olacaksın” diyordu…

Türkiye şampiyonası için maça çıktığımda,
İlk rakibim, Siirtli bir boksördü…
Omuzlarıma gelen boyu ile zayıf bir rakipti…
Gong çaldığında, bir küheylan gibi ileriye atılmış,
Bundan sonraki,
Rakiplerimi düşünmeye başlamıştım…
Aslında bu zayıf rakibe
Yumruk atmama bile, gerek yoktu,
Üflesem zaten uçacaktı…
Fakat
Rakibimin şansından olacak, bir anda
Elektrikler kesilerek,
Açık olan pencerelerden kapalı salonun içi,
Sığırcık kuşları ile doluyordu…
Bu kuşlarda nereden çıkmıştı, böyle!
Ama
Benim hayallerime kimse engel olamazdı
Ve
Önüme çıkan bütün engelleri aşacaktım…
Hayallerimin gerçekleşmesi için
Kuş değil, deve çıksa bile fark etmezdi…
Hatta
Aslan bile çıkabilirdi,
Benim için hiç önemli değildi…
Bir yumrukta,
Siirtli zayıf rakibimi yere sermiştim…
Artık,
Billboardlarda adım yazılacak,
TV, gazete ve dergiler,
Benimle röportaj yapmak için birbirleri ile yarışacaktı…
Rakibimi, çok sert vurduğum
Sağ kroşemle yere sermiştim…
Zaten, bu kısa boylu, ufak, çelimsiz uşak,
Benim, rakibim bile olamazdı…
Elektriklerin kesilmesine çok kızıp,
Kendimi
Dünyaya göstermeme mani olan
Elektriklerin kesilmesinin
Bütün hıncımı,
Rakibim olan Siirtli bu zayıf uşaktan çıkarıyordum…
Öyle hırslandım ki,
Aramıza giren hakemi bile yumruk vuruyordum…
Tam o esnada,
Rakibimin yanına gelen güzeller güzeli,
Doktor kız beni tutmuştu…
İşte,
Ona karşı gelmem hiç mümkün değildi…
Araya girmezse o hırsla
Belki de, rakibimi öldürmüştüm…

Ertesi gün,
Bir tutam çiçek alarak
Doktor kızın yanına hastaneye gitmiştim…
Hem,
Onu tekrar görmek,
Hemde
Araya girip beni katil olmaktan kurtarmış olduğundan
Ona,
Teşekkür etmek istiyordum…
Tabi birde o yeşil gözleri ve sarı saçlarıyla güzelliği,
Kalbimi yerinden çıkarmıştı…
Gece boyunca
Onu düşünmüş, uyuyamamıştım…
Tabi
O da bana karşı kayıtsız olması mümkün değil,
Bana tav olmuştur…
Rakibimi bir yumrukta yere serdiğimde
Dünya çapında,
Bir boksör olacağımı, tahmin etmiştir…
Bana tarif ettikleri yere gidince,
Sırtı dönük olan doktora,
Çiçeği uzatmıştım…
O
Sarışın, güzeller güzeli doktor,
Dünya şampiyonu olan benden,
Daha iyisini bulamazdı…
Belki de,
O da benim gibi,
Gece boyunca uyuyamamıştı…
Beni görünce boynuma sarılıp,
“Aşkım” diye, öpecekti…
Doktor, bana döndüğünde şok olup,
Neredeyse bayılacaktım…
60-65 yaşlarında yaşlıca bir doktor bana,

“Nasılsınız, Rahman Bey” diyordu…

Rahmetli Annem, başucumda
İki gözü iki çeşme hüngür hüngür ağlıyordu…
Meğer
Hıyar oğlu hıyar,
Bir yumrukta bana, ringi öptürtmüş,
Beni hastanelik etmişti…
Beyin sarsıntısı geçirmiş,
Boks hayatım
Ve
Ünlü olma hayalim orada, sona ermişti…

Ama
Beni asıl üzen,
Ziyaretime gelen boks hocamın sözleriydi,

“Zaten senden bir bok olmazdı,
O kadar zaman boşuna beni uğraştırdın” diye,
Bana söyleniyordu…

İşte
İnsanların ikiyüzlü olmalarını görmem için,
Bir sebepti, bu boks maceram…
Güçlü, kuvvetli zengin ve makam sahibi olursan
Herkes yanındadır…
Ancak
Birde düşmeye gör, bir kişi hariç,
Herkes
Seni terk edip, gider…

Anneler istisna…

12.03.2021
Rahman AYHAN
Araştırmacı Yazar