Uzak Durun / Gurbet Duymuş

Hayat zor. Niçin zor? Nasıl zor?
Zor…Zor…Zor…
Cahit Zarifoğlu der ki: ”Burası dünya, ne çok kıymetlendirdik. Oysa bir tarla idi ekip biçip gidecektik.”
Ne ektik kötülükten başka?
Ne ektik birbirimizi kırmaktan başka?
Onda olmasın bende olsun!
O açlıktan ölsün benim karnım şişsin! (Ov dolu işkembeni ov!)
O rezil olsun, ben dillere destan!
Uzattıkça uzatmak mümkün… Kanuni’nin meşhur vasiyeti hâlâ hafızalarda:
“Ben ölünce bir elimi tabutun dışında bırakın. Görsünler ki cihanın hükümdarı Kanuni bile bu dünyadan eli boş gitmiş.”
Doyumsuz insanoğlu bir gün kendi toprağına sahip olacak ha kulübesi ha yatı ha katı ha milyarları ha da üç paralık çanağı… hepimizin bir toprağı olacak mutlaka…
Sizi hayatta toprak edeceklerden uzak durun!
Hep bana, yok sana diyenlerden uzak durun!
“Ahmet bilsin, Mehmet bilsin” deyip ilahi kamerayı hiçe sayanlardan uzak durun!
Şahsiyetiniz için, sizin için değil; anlık görüntü için yanınızda olanlardan uzak durun!
Paranız, konumunuz için yanınızda olanlardan uzak durun!
Parası kadar adam olanlardan uzak durun!
Diplomasıyla övünüp başka işe yaramayanlardan uzak durun!
Hayatta hiçbir başarısı olmayıp ahkâm kesenlerden uzak durun!
Herkesi küçümseyip “ben diyenlerden” uzak durun!
Çantasının, ayakkabısının etiketi kadar olanlardan uzak durun!
Niteliksiz kuru kalabalıklardan uzak durun!
Samimiyetsiz meclislerden uzak durun!
İhtiyacınız olduğunda sizi arayıp sormayanlardan uzak durun!
Sadece işi için sizi arayanlardan uzak durun!
Bir yetimi okşamamış, bir açı doyurmamış olanlardan uzak durun!
Enerjinizi tüketen insan sevginizi azaltan tiplerden uzak durun!
Size, sizi olduğunuz için kıymet vermeyenlerden uzak durun!
Sevgiyi, saygıyı menfaat bilenlerden uzak durun!
Nezaketsiz, çokbilmiş tiplerden uzak durun!
Dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanıp hayatınıza hükmetmeye çalışanlardan uzak durun!
İnsanı eşya gibi görenler sizi de bir gün eşya gibi görebilirler, uzak durun!
İnsanı Yaradan’dan değil, yararlarından dolayı sevenlerden uzak durun!
Dar vakitte kapısını çalamayacağınız insanlardan uzak durun!
Varlıkta yanınızda, darlıkta görünmez olanlardan uzak durun!
Sesinizi duymak, size ses nefes olmak için aramayanlardan uzak durun!
Zor zamanlarda maddi, manevi varlığınızı paylaşamayacağınız güvenemeyeceğiniz insanlardan uzak durun!
Sürekli yalan söyleyen insanlardan uzak durun!
Bugüne kadar bir yaraya merhem olmamış insanlardan uzak durun!
Allah’tan utanmayan, kuldan utanıp sıkılanlardan uzak durun!
Sizi yarı yolda bırakanlardan uzak durun!
Arkanızdan konuşanlardan uzak durun!
Hayvanlara işkence edenlerden uzak durun!
Ömründe bir defa sadaka vermemişlerden uzak durun!
Kendinden başkasına saygı duymayanlardan uzak durun!
Bencil insanlardan, fedakârlık nedir bilmeyenlerden uzak durun!
Size ayıracak vakti olmayanlardan uzak durun!
Sadeleştirin, değiştirin hayatınızı; cafcafı, cakayı bir kenara bırakın. İnsanlık, sevgi, merhamet süsünüz olsun. İnsanlığınızla kalın ölünce rahmetle anılanlardan olun. Size kötülük edenleri, kalbinizi kıranları Allah’a havale edin ve onlara beddua etmeyin. Bir ah gökleri yakar unutmayın. Allah’ın adaleti sonsuzdur ona inanmayandan uzak durun!
Hayatınızda çoğaltın:
Sevgiyi,
Merhameti,
İyi niyeti,
Yardımlaşmayı,
Allah’a sevgiyi,
İnsana saygıyı,
Kuşa, börtü böceğe şefkatle yaklaşmayı,
Çokça dua etmeyi,
Şükretmeyi,
Sadakayı… Çoğaltın, çoğaltın, çoğaltın…
Üstat Neşet Ertaş’ın şu kıymetli öğüdünü unutmayın: “Şahsınıza karşı haddi aşan, hududu geçen, küstahlaşanları altın olsa kesenizde, bal olsa kâsenizde tutmayın.”