DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Benim Hayatım Hiç Olmadı / Hader Elgendy

Doğduğumdan beri hiç şanslı olmadığımı farkettim. Ama yine çok şükür diyelim. Ben çocukken babamı kaybettim. Baba duygusundan mahrum kaldım. Arkadaşlarım babalarıyla konuşurken gizli gizli takip ederdim. Keşke benim babam da olsaydı derdim hep. Hep özlerdim babamı. Kokusunu almaya öyle çok ihtiyacım vardı ki; mezara kadar gidip toprak kokusu koklardım, babanın kokusu nasıl bir şey anlayabilmek için.

Hayatın zorluklarıyla yükleri insan yalnızken nasıl baş eder hep merak ettim. Ama sonunda ben de baş etmeye başladım, zordu ama buna alışmam lazımdı. Annem yanımdaydı ama yine babanın varlığı farklıdır.

Başta hayalleri olmayan bir çocuk zannediyordum kendimi.. Ancak mücadele etmem gerektiğini idrak ettiğimde de hedefler koydum kendime.. Babası olan çocuklardan daha başarılı olacağım ve hepsini geçeceğim.. Bunun için de çok çalıştım. Her zaman onları babalarından dolayı kıskanırdım ama başarıda hep birinci olunca onların bana gıptayla bakmalarını sağladım.

Şimdi büyüdüm baba, üniversite de kazandım ama bir şeylerim eksikti. Hem de büyük bir eksiklik… Bunu hissettim hep, arka taraflarda oturup kızların babalarıyla yaşadıklarının hikâyelerini dinliyordum. Eve geç gittiğinden babası kızan kızları ya da dinledikleri şarkıları karıştıran babaların kızlarını duyuyordum. Bu beni çok rahatsız ediyordu. Onlara hep imrenmiştim. Ama yine de hiç bir zaman hedefimden vazgeçmedim.

Biraz daha büyüdüm ve öyle çok şey öğrendim ki.. ama öğrendiğim en büyük şey ise, babası olmayan kızların hayatlarının hiç olmadığıdır. Ondan benim hayatım hiç olmamış baba. Sen olmadığın için aşk korkusuyla yaşadım hep. Hani kızların babaları ilk prensi diyorlar ya ondan hiç prensim olmayacak.

Ben çok başarılı biri oldum ama aşksız, hayatsız biri oldum hep.

 

 

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 2 eseri bulunmaktadır.

Yazarın diğer yazıları