Eylül’ü Yaşayamadan / Taha Yavuztürk

Konuşmak acıtırdı canını
Susmak en büyük sabrıydı
Mutluluk her zerresiyle belirirdi yüzünde
Gülüşlerine saklardı en imkansız düşleri
Kepez diplerine gömerdi acısını
Susardı güneşe karşı
Sevmezdi karanlığı aydınlık saçardı
Yağmur yağdı mı korkar sığınacak yer arardı
Susardı lisanlara inat
Hayata karşı dik duruşuydu susmak
Sustu, sustukça daha da sustu…
Cümleler bir gök gibi iniyordu tepesine
Kelimeler bulutları parçalarcasına çırpınıyordu
Adının geçtiği harfler ,teker teker damladı kalbinin üstüne
Adına sığınmak isterken , adının geçtiği yerde boğuldu
Haziran da sustu Eylül’ü yaşayamadan
Sonsuzluğa doğru, sustu…
“Eylül’ü Yaşayamadan / Taha Yavuztürk” için 1 yorum var:
Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et
Bu Yazarın Diğer Yazıları (Toplam: 7 adet)
Hadi Gidelim / Taha Yavuztürk
31 Mart 2023
Mavi’nin Sen Tonu / Taha Yavuztürk
26 Ocak 2022
Seni En İyi Bilirim / Taha Yavuztürk
20 Kasım 2021
Ey Aşk / Taha Yavuztürk
4 Ağustos 2021
Ah’lı Bir Şiir / Taha Yavuztürk
13 Nisan 2021
Seni Bulursam Bir Gün / Taha Yavuztürk
17 Ocak 2021
Üç Gündü Üç Adımda Bitti / Taha Yavuztürk
19 Kasım 2020
Eylül’ün acısını taa derinden hissettik Ahhh Eylül neler götürdün bizden bir bilsen…Neden sen yaprak dökerken gözyaşı döken biz olduk… Yüreğine sağlık kardeşim bir şiir anca bu kadar anlamlı ve duygulu olabilir….👏👏👏👏