DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Ne İdik Ne Olduk / Gülden Taş

Hatırlar mısın?… Bizler Anadolu geleneği ile yetişen, geleneği üslubu ile büyüyen çocuklardık ve gün geldi Ezeli düşmanlarımız topla tüfekle yıkamadığı kalelerimizi, ele geçiremedikleri topraklarımızı taktik değiştirip içten fethetmeye başladılar ilk önce modernlik adı altında, önce kızlarımızı soydular.

Sonra evimize televizyon, cebimize telefonu koydular.

Her şeyin menfaat, çıkar olduğu bunun için her yolun mubah olduğu sokuldu beyinlere.

Sonra ne kadar savaş oyunları varsa ve ne kadar pislik varsa bebelerimizin beynine doldurdular, kadınlarımıza dizi adı altında evine eşine sadakati, sevgiyi unutturup evliyken başka erkeklerle düşmeyi kalkmayı, ne kadar entrika hile yalan varsa oturup izlemelerine seyirci kalırken, düşman daha da ileri gitti ve biz seyirci kalmaya devam ettik.

Sadakati, sabrı unuttuk.

Saygıyı hürmeti unuttuk.

Bayramlarda el öpmeyi unuttuk.

Komşuluğu unuttuk,

Sevmeyi sevilmeyi.

Birine yardım etmeyi,

Hasta yatağında yatana bir tas çorba yapmayı unuttuk

Gün geldi selamı sabahı unuttuk.

Sırayla unuttuk. En son insanlığı unuttuk.

Yanı başımızda olan her şeye suskun kaldık, seyirci kaldık.

En mahrem saydığımız ailemizin içine kadar girdi ezeli düşmanlar,

Akrabayı, anne babayı unuttuk.

Bayramları el öpmeyi unuttuk.

Neden diye sormayan, yargılamayan bir toplum olduk,

Kadın kız kızan ne kadar çıplak resim varsa İnternete koyup ar edep haya duygusundan yoksun öylece boş beyinle çıplak bedenine kaç yorum kaç beğeni gelecek diye unuttuk anne olmayı!

Ve kutsal Kitabımızı, başörtüsünü inanç için değil de amaç için kullanan insanlar olduk.

Ve düşmanlar galip geldi ve kabul edin yenildik!

Geride parçalanmış aileler.

Modernliği ora bura açmak sanan diplomalı beyinler ,

Tek sayfa açıp kitap okumayan yıkanmış beyinler,

Saygı. Büyük nedir bilmeyen çocuklarımız kaldı.

En kötüsü gerçek yaşamı sanalla karıştırıp orada olan her şeyi gerçek yaşamda uygulamaya kalktık. Sanalda yaşamaya başladık.

Öldürmek keyif vermeye başladı.

Geride öğretmeni saçını kes dedi diye o öğretmeni gözünü kırpmadan vuran çocuklarımız kaldı.

Ve uzaktan bu yapılanlar ile öğünen düşmanlar

Ve çaresiz kalan aileler kaldı,

Kalbimizde geçmeyecek acılarla,

Hepimize geçmiş olsun!

 

Bu yazıyı paylaş:

2 thoughts on “Ne İdik Ne Olduk / Gülden Taş

  1. yüreğine sağlık. kalemin keskin, varlığın daim olsun. inşallah unutulanlar kısa zamanda hatırlanır. selam ve dua ile…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 5 eseri bulunmaktadır.