Münzevi Hayat / Şükrü Atay
Gündelik hayatın keşmekeşinde
Kargaşa içinde yalnızdır insan…
Herkes bir arayış, tatmin peşinde
Kaldırım taşından farksızdır insan…
Öyle bir zamanın içine düşmüş
Bir ada misali ıssızdır insan…
Bitmeyen ihtiras sadece düş’müş
İmkansız olsa da arsızdır insan…
Acımasız olan kurallar konmuş
Tutunma şansı yok dalsızdır insan…
Dünyanın tahtına krallar konmuş
Bir köle misali şanssızdır insan…
Kurgulanmış robot çalışıp durur
Yontma heykel gibi cansızdır insan…
Zorlaşan şartlara alışıp durur
Tüm kanı çekilmiş kansızdır insan…
Zaman geçip gider, hiç telaş etmez
Zamanı çalan bir hırsızdır insan…
Vâde dolar bir gün emeli bitmez
Yola çıktığında zırhsızdır insan…
Onu beklemekte münzevî hayat
Mezar taşlarından sessizdir insan…
Türkmenoğlu der ki; dese de -heyhât!
Kim olsa orada adsızdır insan…
(Türkmenoğlu)