İki Damla Yaş Değildir Ağlamak / Amine Ateş Kabaktepe
İki damla yaş değildir ağlamak. Yalnızlığı yaşarız çoğu zaman. Koca bir şehir dolusu insan çevrenizi sarmalamışken… Yıldızlardan medet umarız. Bazen her şeyin kontrolümüz altında olduğunu düşünürüz, fakat vücudumuzdan akan şeyi kontrol edemeyiz. Bazen küçük bir masumiyet belirir tebessümümüzde, bazen hırçın bakışlar…
Hayata küseriz, aslında kendimizdir küstüğümüz. Uykusuz kalırız sabaha kadar, kapatıp gözlerimizi hayallere dalarız geleceğe dair… Kendimizi tanıyamayız. Konuşmaya cesaret edemezken, hiç susmayan biri oluruz aniden. Birden güleriz sebepsiz. Her şiirde kendimizden bir şeyler buluruz. Rüyalarda yaşarız hayatımızı, istemeyiz uyanmayı… Bakarız fakat göremeyiz etrafımızı. Ufak bir sorunu büyütüp ölmeyi isteriz.
Birini severiz. Her yağmur yağdığında saatlerce pencerenin önünde onu bekleriz. Bir yudum sevgi dileriz sert bakışlardan, yaslanacak bir omuz ararız. Heceler az gelir, kelimeler yetmez duygularımızı anlatmaya.
Sebepsizce sabaha kadar ağlarız. Belki ağlamayı bilmiyoruz, sevmeyi bilmediğimiz gibi.
İKİ DAMLA YAŞ DEĞİLDİR AĞLAMAK! Önce hüzünleniriz, sonra hayale dalarız. Büyük özlemimizdir, o küçük oyuncak bebeğe sarılmak.
İşte budur AĞLAMAK !!!
süper olmuş 😍👏