Aşkın Aslı / İkra Sönmez
Aşkın Aslı ben idim
Kerem yandı nâr ile
Arzu faslı ben idim
Kamber andı zâr ile
Kerem yandı nâr ile
Arzu faslı ben idim
Kamber andı zâr ile
Leyl aya kavuşunca
Mecnuna nehar oldu
Emrah elim tutunca
Zemheri bahar oldu
Şirindi yüzüm gözüm
Ferhat deldi dağları
Biridi özüm sözüm
Aştı geldi çağları
Yunus’un heybesinde
Sitare’nin kokusu
Kalbimin hu sesinde
İnler vahdet dokusu
Unutturdum her eşi
Gururla savaş verdim
Buz tutturdum güneşi
Sulara ateş verdim
Besmeleyle sunuldum
Sebe melikesine
Kendimi sultan buldum
Süleyman ülkesine
Adem ile Havva’dan
Aleme vâsıl oldum
Dertli garip İkra’dan
Kaleme hâsıl oldum