Adı Sen Olsun Şiirin / Zeki Bayram
Perçemini geceye düşürmüş ay gibisin
Yıldızlar gölgene bürünmüş
Karanlığa ışıltını ezberletiyor
Oysa ben
Umut türkülerini
Çoktan unuttum
Ve sen gelince
Ve gün göğe erince yeniden
Değince yüreğime sesin
Yaktım ağıtlarımı
Kirpiklerinin ucunu
Sevdama mesken tuttum
Sormayın niyesini
Sırdır
Söyleyemem rüyasını kelebeklerin
Bilirim rüyalarında melekler dolaşır bebeklerin
Bilirim korkusunu
Sevda taşıyan yüreklerin
Varsayın ki ben
Dil bilmeyen çocuktum
Varsayın ki çok korktum
Varsayın ki konuşmayı unuttum
Hikayesi kendinedir herkesin
Her sesin girdabı
Gölgesinin boyunda
Bense
Girdabımın sesinde
Hep kendimi uyuttum
Bakma öyle mahzun mahzun
Bırakma kendini
Ömür kısa yol uzun
Sen ah edince benim içim titriyor
Rahatı yok bilirim
Bilirim çilesi çıkmazında yolumuzun
Dokunur dilime alevden kelimeler
Faydası yok ecele korkumuzun
Boşver
Ben zaten ruhumu
Ateşlerde avuttum
Sen
Aldırma yine de
Koy gülüşünü güneşlerin yerine
Gülüver benim gül tomurcuğum
Gülüver gözleri nazar boncuğum
Gülüver ne olur
Cennet kokulu yavrucuğum
Gülüşün cihana candır
Nefestir bana
Dünyanın dönmesine yetiyor