Doğruların Öyküsü / İsmail Aykanat

yolcu bensem yolum sen kuğu sensen gölün ben
öksüz bir suyum azra ırmağım ol istersen

temiz söze dönüşürüm kayıp sırla öpüşürüm
noktalanırım sevmezsen yalnızlıkla örtüşürüm

türabın sevdalısıyım tutkunun asyalısıyım
beni de gerin çarmıha kahrın kımıldamasıyım

sen övgüler imâlesi ben diriliş divânesi
gül koklayarak ölenin şi’rim isyan kitabesi

öçlerimi alır mısın suçlarımı tanır mısın
nurla dönünceye kadar suya anlattığım mısın

fırtınadan dönüşümsün yürüyorum ölümümsün
ayaklanır bekliyorum dilimdeki düğünümsün

söyle selam vadisine iştiyakım gül yüzüne
ismim resmim bir şeyim yok mülteciyim yüreğine

bir açılsa görüversem perdeler âh sönüversem
sonra sevgine tutkuyla göçüp sende ölüversem