Avlu / Ocak Remzi Babacan
Eski tufanlarımı alıp geldim.
Yorgun bir çığ parçalanıyordu gün kanıyordu.
O eski avluda sesinin yankısına.
Bin hançerdi seni özlemişliğim.
Çocukluğumun savrukluğu halden bilmez kalabalıklarda.
Yalnızlığıydım ben gecenin.
Eski tufanlarımı alıp geldim !
O eski Endülüs avlusu Zülfikar kılıçlı.
Yaşlı asma ağacına asılıydı gözlerin razaki üzümü gibi, iri.
Eyvanı halı, gülden çiçekli.
Eski tufanlarımı alıp geldim
Atlar koşturdu ardımda toz duman dörtnala.
Dörtnala kavgalarda kanamışlığım, yetim bir vaha!
Bilmez misin ki herkesin bir tufanı vardır ömrünün avlusunda.
Tektonik depremler gibi, ömrünün avlusunda.