Anlarsin ki / Nesrin Hazer Yıldız
Döktüğün her damla
Yeșertir yastığındaki sevdanı
Sabahın sesiyle uyanıp
Ufuklarına yalancı tan düșürür.
Nefesin nefese karıșmasını
Hissedersin
Dikersin gözlerini tavana
Boșaltırsın sevdanı
Saganak saganak
Taș duvarlarına çarpar
Hıçkırıkların
Kapalı yollardaki arayıșın
Kadere inat çırpınıșın
Ümit edersin beklersin
Gelmiyenini
Incinmișligin büyür
Gururun küçülür
Çaresizliğin koșar adım gelse de
Nehir gibi akar sevdan
Vaz geçemezsin
Tükenirsin adım adım
Yıpranmıș ruhuna ișlersin
Nakıș gibi…
Sevebildiğin kadar insan
Sevildiğin kadar nefes alırsın
Değer verirsin
Verdiğin kadar üzülürsün.
Kendi mezarına
Kendin gül koyarsın
Sevilen gözlerle bakar
Yeter diye sökmek istersin
Yüreğinin ta derinliklerinden
Dudaklarına sürdüğün sevdan
Engeldir, kıyamazsın!..
Gerçekler acı acı
Kapaklanır dizlerine
Çaresizliğine ağlar
Rüyalarından uyanırsın
Anlarsın ki;
Onun çok șey
Senin bir “hiç” olduğun..