Son / Remzi Babacan

Geceydi gömleği kirli, yağmurlu bilmeceydi.
İçmişti yalpalıyordu Ay, sokak aralarında.
Dağınık bir rüzgar vardı sarışın saçlarında.
Diline türküler dolamıştı ayyaş serseri, saçma.
Sarhoş bi Aya tutulmak, saçma !
Kolundan tutup attım denize, yakamozunda boğuldu.
Kapattım kapıları gönül vurgunlarına…
Gönlüm bakir bir dul du, sevdaya devrilmekten yoruldu.
Bir namlunun gözünden bakmak dünya ya, saçma.
Saçmalıklar içinde kurşun olmak çok saçma!
Sen de devril git hadi!
Sombaharımı tükettim eksik bakışlarında!