DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Mirel / Fahreddin Aksu


Merhaba Mirel;
Ben bin nasihat, sen bir musibet,
Gözlerin nefesten evladır Mirel.
Bilirim olmayacak bir çiçekle bahar,
Ama her bahar bir çiçekle başlar.

Mirel;
Dokunmak diye bir şey varsa hayatta,
Okşamak saçlarını narince, bir kadının…
Söylesene, niyedir benim nefes alışım?
Yankıları olmadığı yerlerde adının.

Mirel;
Aslında çocukları olmaz, yani olmamaları sokakların,
Ama Ademoğlu sahiplenmiyor ki küçücük yürekleri.
N’olur, n’olur biz seninle yeni bir dünya kuralım,
Silelim kötülüğü, kimsesizliği ve de sevgisizliği.

Ah Mirel;
Sen de hissediyor musun hayallerimin sancılarını?
Hayra yorsan ya gözlerimi senden kaçırmamı.
Saklanamıyorum senden, göz açıp kapamaya sobeleniyorum,
Hiç görmesem de ruhunu ve de saçlarını.

Mirel;
Hesap sorulur mu çocukluğunu yaşamayana?
Kızılır mı hiç? Bilmiyor diye sek sek oynamayı?
Ama ben seninle daimi çocuktum,
Olmayan anılarla biriktirdiği tek bir oyuncağı.

Lâ Tahzen! Mirel;
Gönlümün derin mağarasına sığın,
Titremesin böyle göğüs kafesinin içi.
Artık bütün sevdalar bize büsbütün manidar,
Çiçeklerden de belli olmuyor bu kez baharın gelişi.

Hoşça kal Mirel;
Karalanmış güzel bir kaç kelimenin üzeri,
Bak, ne sayfalar tükendi böyle ömür kitabımızda.
Dilimizi kesip alsınlar bırak, gönülle ikrar ederiz,
Züleyhaların utançlarıyla, Yusufların kuyularında.
Lâ Tahzen Mirel, hoşça kal.

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 2 eseri bulunmaktadır.

Yazarın diğer yazıları