Kudüsüm Ağliyor Kalubeladan / Semiha Arasbora

Yine bir ramazan arifesinde
Kudusüm ağlıyor kalubeladan
Kişkişlendi her it ürümesinde
Kudüsüm ağlıyor kalubeladan

Duyulur feryatlar ta uzaklardan
Uyan ey müslüman kalk uykulardan
Vicdanlar sağır can tüm asırlardan
Kudüsüm ağlıyor kalubeladan

Peygamberler şehri hep dağı taşı
Maneviyat dolu hep mezar taşı.
Kıyamam inan her yer kan göz yaşı
Kudüsüm ağlıyor Kalubeladan

Sen medeniyetler beşiği Kudüs
Evliyalar şehri diyarı Kudüs
Hacer-i muallak taşısın Kudüs
Kudüsüm ağlıyor kalubeladan

Leş kargası mı var senin üstünde
Küffar pençelerin takmış teninde
Doğrulmasın diye durur belinde
Kudüsüm ağlıyor kalubeladan

Her Peygamber yandı sevda narında
Peygamberin izi çok toprağında
Miracın müjdesi vardı asrında
Kudüsüm ağlıyor kalubaledan

Müminin kıblesi yazar kitapta
Mescidi aksa da resul mihrapta
İlahi emirde her bir hitapta
Kudüsüm ağlıyor kalubaledan

Hani nerde şimdi vaat yeminler
Kör kuyuya düşmüş sanki müminler,
Nerede Muhammet ümmet diyenler
Kudüsüm ağlıyor kalubaledan

Ağlayan Kudüs değil, benim vicdanım
Boynu bükük kaldı şimdi imanım
Şehit hüseyinim yetim Hasanım
Kudüsüm ağlıyor kalubaledan