DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Sor Kendine / Figen Özer

Kuş kafesin kapağının açılmasıyla özgürleşir, kanat çırparak kafesinden uzaklaşır…

Kafese ait her ne varsa olduğu gibi geride kalakalır,

Hür/dür …

Her yer hayret vadisine  dönüşmüştür artık … Kafesteki bütün algıları alt üst… Ve kanat çırpışları hep ”O” yöne ! Oysa bütün umurlara yan çizmiş yol almakta

… … … …

Topraktan geldik; Toprağa gideceğiz öyle mi ?

Ya “RUH” …

Ten, dünya; var dediğimiz her ne varsa bütün hepsi.. Tabularımız, putlarımız, olmazsa olmazlarımız; bütünüyle  kafesimiz …

İstesek te istemesek te hepsi verildiği gibi geri alınacak tek tek…

Öyle değil mi ?

Toprağa ait her şey … Neydi bunların veriliş sebebi? Senden -benden binlerce var oysa…

Peki emaneti veren sormaz mı, verdiklerimle  ne yaptın ? “Ben seni, Senin için yolladım …” ‘Var’a yok , ‘Yok’a var nazarıyla bakmadın …

Bana döneceğini günü hiç mi hesaba katmadın ?

Şehadet değil miydi maksadın ?

Niye geldiğimizi sormadan mı …

Dönüyoruz!!!

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 4 eseri bulunmaktadır.

Yazarın diğer yazıları