Aralık / Ayşenur Akın

Her şeyin bir sonu vardı;
Günün gecesi
Gecenin gündüzü
Üstün bir altı vardı düşerdi her şey ondan
Gaiplik âşikâra
Aşkın buluşu bir adamın elinde parlatılır
Ne zaman çağırdın o masada çekiç vurduğum molozlaşmalarıma
Pamuk desenli değil
Daha yeni atılmadı toprağıma
Kışın kaskatı kasımı
Senin aralığın arasında ben mâsivaları
Ulvî birliği çağırdı
Aşkın en yalın hâline yüklendi belirsiz hallerim
Sonra sen sonra sen sonra sen
Sonra bir aralık…