Varlığının Yokluğuna da Alışırım Dert Etme / Orhan Demirkan

Sen ucuz bir rüzgar kentinde
Hayıflanan bir bezirgan gibisin içimde
Eksik kesilir kumaşın
Eksik kesilir gülüşün
Günlerin…
Bana eksiksin
Ama içimdesin
Bak varlığının yokluğuna da alışır gibiyim
Tahta parmaklıklar arkasındaki bir köle gibi
Asi,
Tutsak,
Ve özgürlük ateşiyle yanar gibi
Yokluğuna alışır gibiyim yokluğuna
Bir çocuk gibi susamışım sana
Sen serap olur gidersin
Ve ben buna da alışırım
Yani yokluğuna
Dedim ya varlığının yokluğuna da alışırım
Dert etme
Alışırım bilirsin

Uçan bir şahin gibi,
Yüzünün gökyüzüne vurgunum
Sana vurgunum
O asi yüreğine
Gözlerine
Ellerine
Bak şimdi yoksun
Varlığının yokluğuna da alışırım
alışırım dert etme