Kendini Özler mi İnsan / Zelal Kıran

Seni bana hatırlatan
yüzümde güller açtıran
düşten güzel sesini
biriktirdim heybemde
Herkesten sakladığım
nazardan koruduğum
gökten dilediğimsin
Çölde umudum
bir avuç̧ suyun serabında
bir ceylanın
buğulu gözlerinde
Kaybederim kendimi
sensiz yol başlarında
göğe havalanır serçenin
kanatlarında
Alışamadım
bırakıp gitmelerine
geçme artık
her şiirimin ortasında
Aramızdaki dibi delik
bir uçurumdur Siyabend
senden eksilen
her yanımı
bastırır bağrına
Dünya telaş, hengâme
nefessiz bırakır seni
düşersen peşine
gel, nefesimle yaşa
İnsan kendini özler mi, yâr
kendimi özlüyorum işte
çünkü yüzün aynadır bana.