Şəhid Xudayar’a Məktub / Kübra Veliyeva

İgid əsgər Xudayar
tanındı diyar-diya
Əsgər papaq başında
22 yaşında
Qəmzəli ağ bənizi
Onu Bərdə şəhəri
böyütmüşdü qoynunda
Aşıb dağdan-dərədən
gəldin sən Qarabağa.

Azərbaycanın işığı
Bir elin yaraşığı
Əsgərlər arasında
oxuyur xumar-xumar

Burda düşmən ordusu
Araz axır çöl boyu
Şığıyırdı güllələr
Amansızdı güllələr
Şahin kimi Xudayar
Döyüşürdü Cahandar.

Zəngilan Ağbəndində
Atılmış o səngərə
Güllə uçur havada
Xudayar da davada

Şuşan xarıbülbülü
dedi güllərin gülü:
bizi vermə düşmana!
Güc gəldi Xudayara

Qucub xarıbülbülü
dedi: solmasın gülü
qara geyər bülbülü
Halaldı Xudayara

Sığışmayır dünyaya
Adın düşdü dillərə
İgid oldun ellərə
Xudayar təsnifindən”

Sən bir xeymə qurdun
həm də dastana döndün
Xudayar ay Xudayar
İgid şəhid Xudayar.