On Bin Yıl / Ömer Faruk Bayraktar
Bunca yoldaşı bensiz, beni onlarsız koyamadım
Fani dünya yurdum sandım
Seni bilmediğimden
Korktum, vaktiyle korkmadığımdan
Mutlak aczim’ unuttuğumdan
Alemin tesbihini görmediğimden
Aciz irademi benden sandım
Seni bilmediğimden
Ölü yaprak ölü ten, cem olmuşlar zeminde
Daha mı zor yaratmak Kadîr için ikincide
Fısıldayan iblis bile arz ediyor Rabbine
Ne geldiyse ceza bana
Seni bilmediğimden
Binbir ah ile akıllar, felahı dilenmekte
Akılsız bedenler, yokluğa razı oluyor
Yavrusunu unutmuş anne, nefsim de nefsim diyor
Ben bugünü gelmez sandım
Seni bilmediğimden