Yorgun / Şukrullah Yavuzer

Bir mülteci gibiyim
Yaşadığım bu yerde
Sokaklar bir garip
Herkes yabancı sanki
Kaybolmuşum içimin
Karanlık dehlizlerinde …

Fikirlerim firari
Hayallerim dar ağacında
Düşüncelerim mahkum
Uykularım kaçak
Üşüyorum
Betondan mezarların
İzbe köşelerinde…

Bayındır bir şehirde
Viran bir yürek
Umutlar kırılgan
Hayaller kırık dökük
Güneş tutulur
Bu kentin Gündüzlerinde…

Güz rüzgarları eser
Yürekler buz kesilir
Baykuşlar öter
Puhular öter
Ay tutulur
Bu şehrin gecelerinde…

Mahşeri bir Kalabalık
Caddeler dolu dolu
Ne varlığımdan haberdarlar
Ne de fark eden var yokluğumu
Köprü başlarında haramiler
Kesmişler yolumu
Can çekişiyor ruhum
Yorgun bedenimde…