Amineler Günümüz Kutlu Olsun / Ayşe Rahşan Gürel
Bazan birimizin özeli, hepimizin özeli olur. Bazan hepimizin özeli bir gönlün hepimizden çok derdini yüklendiği “hâl”i olur.
İnsan bir yanıyla meleklerden üstün cemalli varlık… bir yanıyla melekleri ürkütecek kadar cellalli varlık…
Hangi yanını kuvvetlendirirsen işte o senin tamgan, evrenlerde okunma kodun, barkotun…
Herkes anneler günü telaşında. Ben o günün adını “Amineler günü” olarak anıyorum. Çünkü Fahr-ı Kainat, Mefhar-ı Mevcudat Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellemin Miladi takvime göre doğum günü 6 Mayıstır. 12 Rebiülevvel yanında 6 Mayıs’ın da Mevlid Kandili olarak kutlanması hayalini içimde büyütüyorum. Bazıları gördüğüne inanır; bazıları inandığını görür, demişler…
Allah’ımızdan istiyoruz…
Hayat bir hatıralar geçidi…
Gelen geçiyor, konan göçüyor. Baki kalan bu kubbede bir hoş sada. O da yegane baki olan Zülcelali vel-ikram Olan’ın sadasından bir hisse kapmışsa… Başka türlü sadalarımız da “hoş” olmuyor…
9 Mayıs, benim rahmetli babacığımın doğum günü.
Vefat gününü hatırlamıyorum. Çünkü ben onu hep doğduğu gün gibi hatırlamayı seviyorum.
Çok çilesini çekti bu vefasız dünyanın. Dünyadan vefa ummamayı Peygamber Efendimizden bellediğimiz için birkaç damla yaş ile geçiştirmeyi öğrendik bu duygu sellerini…
Kalp üzülür göz yaşarır; biz Senin razı olmadığın bir şeyi söyleyici değiliz Rabbim.
İnsan sevdiklerinin varlığına yaşarken şükretmek konusunda pek ihmalkar bir varlık. Eğer bir babanız varsa, ona doya doya sarılın; tatliş yanaklarından öpün. Çünkü bütün azalarınızda ondan bir iz var.
Bütün duygularınızda, yaşanmamışlıklarınızda…
Umutlarınızda…
İnsanları hiçbirşey için sevdiğimiz gün…
Sadece nefesinin bile en büyük hazinemiz olduğunu anladığımız gün…
Almayı, beklemeyi, ummayı değil, vermeyi, hizmet edebilmeyi, yanında olmayı nimet bildiğimiz gün…
Çok daha yaşanılası bir dünyamız olacak umuyorum.
Gözyaşları en çok ne için dökülür diye kalbime sorduğumda; Ali için Fatıma için, Hasan ve Huseyin için dökülür, diyor…
Bizim gerçek anamız da Onlardır; Gerçek babamız da. Radıyallahu anhüm ecmain…
Ve onların sevdasını yüreklerinde taşıyanlar…
Ne güzel bir duygu insanın Allâh’ın kendine lutfettiği insanlara “benimm eşim, benim yavrumm, benim babamm, berim anamm” demesi. Bir gün gelecek varken sarılamadıklarımız için çok göz yaşı dökeceğiz. Giden bir eş bir evlat olmayacak; Ümmetlik şuurumuz olacak…
Amineler günümüz kutlu olsun. Anaların doğurduğu en güzel evladın, en güzel kulun en güzel eş, baba ve dedenin, En güzel Peygamberin doğum günü kutlu olsun.
Her doğum kutlu doğumdur. İçimizde muhabbetini tazelediğimiz her canın yeniden doğduğu gün kutlu olsun.
Bir fatihayı esirgemeyin olur mu; en esaslı canlarımızdan, sevda çiçeklerimizden..
Kıymetini hakkıyla bilemediğimiz üzerimizdeki bütün nimetlerin için El Fatiha Allâh’ım!…