Şiir Yolcusu / Şengül Coşkun
Şimdi
dizlerinde
takati kalmamış
bir şiir yolcusuyum ben
ağır
usul adımlarımla
feri kaçmış
umutlarıma
yine de yol alan.
Sözcüklerim yorgun
cümlelerim devrik
içimde bir deli poyraz
yüklenir kalbime
sancılanır kederlerim
sabrın eteklerinden
çekiştirir fikrim
kıyamam nezihligine
Bel ki
bir dağın kuzeyinde
mola verir yüreğim
çoban ateşinde
ısıtırım
alevlendiririm yine hayatımı
olmadı
bir tekmede iterim
gücümü toplarsam
kederlerimi
aldırma sen
benim hallerime
bir çeşme başında
serçe sevinci
benim tüm dünyam
içimden geçse de
kankırmızı ırmaklar
yüzümde
papatyalar saklıdır
ele / aleme karşı
.