Son Şarkı / Fadıl Karlıdağ

Ah ki kalemin ucunda kalbim
Yaz ortasında destursuz melankoli
Ve son şarkısı bu albümün
Bir ayrılık tüter yanı başında

Ah ki vahim bir geçmiştir pusuda
Lunaparklar, bozuk plaklar, gürültücü bir akşamüzeri
Manolyalar, karanfiller bir de gazoz şişeleri
İade edilmiş bir mektup gibi
Hüzün çağırır cümle zamanda

Ah ki silik bir şiirdir kıyıda
Dağınık bir harita
Ve kuzeyi göstermeyen bir pusuladır kalbim
Ne bir şarkıya benzer
Ne de bir ağıt yakar tenhada

Ah ki vahim bir geçmiştir pusuda devinen
Ve silik bir şiir kıyıda