Sevgili Babam / Aynur Dönmez

Beni ilk kıskanan, benim ilk kıskandığım adam.

Gözünde hiç büyüyemediğim, gözümde hep büyük kahraman.

Narinliğimi, nihanlığımı bana bakışlarınla öğretenim.

Gücümüz, sevgimiz, dayanağımız…

Şehrimizin, köyümüzün, yüreğimizin mimarı.

Fotoğraflarda siyah beyazım, kalbimde rengarengim.

Ağır yüklerimizin taşıyıcısı, acılarımızın merhemi, gözyaşlarımızın mendili, dayanağımız…

Yakışıklım. Gençken de ihtiyarken de en yakışıklım. Hep yakışıklım. Oğlumun gözlerine bakıp yüzünü yüreğini gördüğüm adam, babam.

Yerine hiç kimseyi koyamadığım; saçıyla, kaşıyla, yüreğiyle gurur duyduğum yeganem, nadidem.

Kopamadığım, unutamadığım, aklımı yüreğimi bıraktığım babam.

Yüreğimden bir parçayı taşıyan, yüreğinden bir parçayı hep taşıdığım.

Yüreğinde yükümüzü taşıyanım.

Yük taşımaya alıştı yüreğin, omuzların.

Önce yedi kardeşin yükünü omuzladın sonra dört evladın. Yüreğinde taşıdıkların omzunda taşıdıklarından ağır.

Sevincimizle sevindin, üzüldüklerimizle üzüldün.

Sevincini de üzüntünü de biz yaptın babam.

Kendini yuvanı unuttun, bize yuva yaptın.

O evlattan bu evlada bölündün. Hep en zayıfımızın yanında durdun.

Bizim kopamadığımız şehirde sallanan bir yaprak gibi durdun.

Ve hep kaçmayı bekledin.

Ve hep bir zamanı gözledin. Bekledin durdun.

Her birimizin bir yuva olduğunu görünce…

Yüreğinden kopamadığın yere, memleketine, köyüne, toprağına, doğana gittin en sonunda. Gittin de bizi kodun koca şehirde. Aklın fikrin toprakta, bağda bahçedeydi hep bilirim. Şimdi aklımız sende. Giderken yüreğimizi, çocukluğumuzu, koca şehri de götürdün.

Bizim vatan dediğimize vatan demedin. Diyemedin. Bizim topraktan kopuşumuza üzüldün.

Yoktu gözün koca şehirde. Gösterişe, şatafata, yapmacıklığa içten içe isyan ettin. Ettin de gittin.

Doyumsuz zenginliklerde yoktu gözün.

Bir Mustafa Kutlu hikayesindeki gibi toprağa aşık adamdın. (Beyhude Ömrüm)

Bir Sait Faik hikayesindeki gibi samimi. (İpekli Mendil)

Bir Ömer Seyfettin hikayesindeki gibi kahraman. (Pembe İncili Kaftan)

Bir Sabahattin Ali hikayesindeki gibi içli. (Kırlangıçlar)

Babam. Kahramanım benim. Memleketim. Bağım bahçem. En doğalım. Doğa’m. Yüreğimizi inşa edenim. Sevgimizi imar edenim. Sen orada, biz burada. Yüreğin bizde, yüreğimiz sizde.

Ellerinden öperim babam.

Gözlerinden öperim babam.

Tıpkı küçükken beni o siyah beyaz fotoğrafta nasıl içten sevdiysen babam.

Seni çok çok seviyorum.