Şairin Şiiri / Mehmet Muhlis Şepik
Şair’in korkusu olmak isterim
Düşlerinde intihar duygusu
Papatyalara pranga vuruluyor
Boşluğa düşüyor içim
Gecede ölüm çanı
Ürperiyor karanlık
Fısıltıya tutuldu bulutlar
Gitmek istediği limanlar tutuşuyor
Yalın ayak çıkıyor içinde
Mum ışığında
Dansa dururken kalem
Hüzne benziyor gerçekler
Titriyor gözlerinin suyu
O nemde boğuluyorum
Şair”in şiirinde yer almak isterim
Süzüyor leçekte mutluluğu efkar
Ağlar dolandı meleklerin kanadına
Dökülüyor gök
Dolunay uzaklarda buz kesiyor
Gök deniz ve ufuk
Kızıla bürünüyor
Dört büyük kitaba
Yemine duruyor
Taş kesiliyor niniler
Çıkmaza sapıyor duygu
Ölüm düşüyor cennette