DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Metanetli Duruş / Cihangir Boz

Rahmetli amcam takvim yapraklarını hece hece okurdu. Kendine has telaffuzu ve yavaş yavaş okuması hoşuma giderdi. Bu nedenledir ki taa ilkokul yıllarımdan beri takvim yapraklarını okuma alışkanlığım var.

Beşinci dersin bitim teneffüsü. Hemen okul bitişiğindeki lojmana gidiyorum. Yerde bir takvim yaprağı rüzgârdan hafif hafif kıpırdıyor. Aldım. Başladım okumaya.

“Başarılı insanların ortak özeliği sabırlı olmalarıdır. Daha da önemlisi olaylar karşısında vakur metanetli duruşlarıdır…”

Sonuna kadar okudum. Sonra katlayıp yanmaktan çok yanma takliti yapan sobaya attım.
Son ders müzik. Bir yandan günlük plan hazırlıyor, diğer yandan sıra türküsü ile ders işliyorum. Sırası gelen bildiği şarkı türkü neyse söylüyor. Sonradan fark ettiğim bir sessizlik oldu. Başımı defterimden kaldırdım.

“Niye sustunuz?”

Soruma sınıf başkanı cevap verdi.

“Öretmenim sıra A… da O da söylemiyor.”

A… ya döndüm. Sadece omuz silkeleyip duruyor. Birleştirilmiş beş sınıflı okulun beşinci sınıf öğrencisi. Hem fizikmen hem de yaşça en büyük olanı. Zamanın eski benim yeni olduğum dönemdeyiz. Hani şu eti de kemiği de senin anlayışı olduğu dönem.

Öğrenci dövmenin sıradan hatta faydalı olduğuna inanılan dönem. ‘Memurun yenisi dilencinin eskisi yaman olur’ ya, biz de yeni memuruz. Karizmamız çok mühim. Hele hele bir öğrenci benim dediğimi nasıl yapmazmış? Olacak şey mi? A.. ya doğru emin ağır adımlarla yürüyorum. Altmış çift göz beni takip ediyor. Acaba öğretmen A…. yı nasıl dövecek? A… nın suratı kıpkırmızı. Söylemem söylemem deyip omuz silkiyor. Yanında durdum. A…nın içindeki fırtınadan habersiz sadece darbe yiyen gururumu düşünüyorum. Sonra takvim yaprağında okuduklarım aklıma geldi. ‘Sabır ve metanet..’ Elimi A… nın başına koydum.

“A benim evladım! niye söylemiyorsun türkünü?” Ne garip bir soru değil mi? İçten gelmedikten sonra nasıl söylesin? Başladı ağlamaya. Hıçkırıkların ardı arkası yok. Sonra kardeşinden öğrendim ki annesi köpeğine ekmek verdi diye A..yı fena dövmüş.  Bir de akşama babasına dövdürecekmis. Fazla uzatıp başınızı ağırtmayayım.

O akşam A… İntihar etti.

Kimin geleceğinde ne var kimse bilemez. Hani sabırlı davranmayıp o çocuğa başka davransaydım ya olayın müsebbibi olarak görünecektim ya da Ömür boyu vicdan azabı çekecektim.

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 46 eseri bulunmaktadır.

Yazarın diğer yazıları