Dağınık Saçlar / Evindar Sayılgan
Dağınık saçlarını henüz bağlayamayan küçük kızın
yüreğini taşıyorum hastane koridorlarında
sessizce gözlerim kapıda
ne beklediğini bilmeden
ne olacak diye beklerken
kalkıp gitsem olur mu ki
yok yok kalmak en iyisi
umut yeniden yeşeriyor sanki
hayaller ve zorluklar arasında
gel gitler yaşar da beklemeye devam eder yüreğim
nedendir bilinmez
hüzün çökmüş içime
bi yandan bağlamaya çalışırken dağılan saçlarımı
diğer yandan topluyorum umutlarımı
bi türlü bağlayamadım
o gün bu gündür
ne zaman dokunsam saçlarıma içim titrer hala
sarar içini o gün ki acı