Gamdan Kaleler / Ayşenur Akın

Ellerimiz bir büyük beyabanın karanlığındadır.
Soğuk değildir;
Boğazımızda düğüm sıcaklığındadır.
Ellerimiz,
Aynı kalelerin ıslaklığına muhtaç.
Gözyaşı ıslatırken gülleri hatırlatır.
Saklıdır en güzel diyar;
Muhtelif diyarlar saklıdır.
İçimin en ıssız gülü de o yağmurlarla ıslanır.
Halcağızım,
Cancağızım,
Ellerim gözlerime değeli,
Güller bu kadar büyümemişti.
Çürüyen avuçlarımızda sıkılı bir hâl bütünlüğü idi,
Hâlimiz…
Burkulamadık.
Gamdan kaleler devrildi üzerimize,
Kurtulamadık.