Gözlerin / Ayşenur Akın

Sevincimi yâdıma getiremezken
Hüznü ezberime çağırır gözlerin
Güneşi günlerime yetiremezken
Eksik mecâlime bağırır gözlerin

Bağda olur üzüm üzüme bakınır
Kuzuyu kurttan efendisi sakınır
O vakit mevsim haletini takınır
Kekliği ovada kağırır gözlerin

Göçeri kuşlar gibi hep çok uzaktan
Cana susamışı ürküten sezekten
Burcu burcu gelir kokusu bezekten
Çiçeği balından yağırır gözlerin

Gök atlası düşer yerlere serilir
Kozasından çıkan bir canlı belirir
Kaşların yaydır kirpiğine gerilir
Teli ilmek ilmek eğirir gözlerin

Bakışının dehlizine dalan neyler
Deli feryâd eder âh u zâr eyler
Esrârını dil hangi vakitler söyler
Aklımı başımdan seğirir gözlerin

Can odunu her defasına kızdırır
Râz-ı gönül haber alır sızdırır
Ucu sivrili peykan olur yazdırır
Temreni dağlarıma değirir gözlerin

Diler şerha şerha bütün heceleri
Yalnız onlar değil daha niceleri
Gündüzler son bulur gelir geceleri
Sanki gökyüzüne göğerir gözlerin

Kanat açar kuş konar dileklerime
Konar da canı ekler bileklerime
Bir pınar gibi dolar iliklerime
Makbul dua olur yeğerir gözlerin