Bilemedim / Emir Şıktaş
Efsunlu gözleri can pazarında,
Yüreğime darbe vurmuş, bilmedim.
Anladım, kıymetim yok nazarında,
Sevgisi sıfırda durmuş, bilmedim.
Terk etti gözümü, güzel gözleri,
Silmiş yüreğinden hatır, izleri,
Sevmedi say, unut dermiş sözleri,
Hayat tuzağını kurmuş, bilmedim.
Gözleri nefsime Şahmaran yılan,
Hale olur, ışık saçardı her an,
Zeytin gözlü meylim sanaydı inan,
Kader ağlarını örmüş, bilmedim.
Çekersin sürmeyi gözün üstüne,
Bir dertte sen ekle yüz’ün üstüne,
Kuş uykusu yatsam dizin üstüne,
Uykuda sonsuzluk narmış, bilmedim.
Çakmak, çakmak yanan o gözler çırağ,
Yürekler ürperir, tenha, loş, ırağ,
Attın gözlerinden, el oldum, uzağ,
Sensizde yaşamak zormuş, bilmedim.
Keşke, gözlerine deseydin bakma?
Kapılan yüreği sevdanla yakma,
Şavkı vuran gözlerini bırakma,
Bahar günü yağan kar’mış, bilmedim.
Emanet verilmiş bu tatlı canı,
Gömdün hicranlara, tüttü dumanı,
İnler, sızlar oldum, vermez amanı,
Mihriban, ellere yarmış, bilmedim.
Çırpınsa da yürek, kapandı gözler,
Şehla gözlerini nazenin gizler,
Emircan, tükense dağlar, denizler,
Tükenmez izlerin varmış, bilmedim.
8.4.2021