Gençliğim / Şükrullah Yavuzer

Dün gençliğimle karşılaştım
Sayfaları sararmış bir albümde
Sağımda solumda gülümseyen Dostlarım kimbilir şimdi nerelerde

Bir kaç sayfası okunmuş
Sonra bir kenara atılmış
Bir kitap gibi gençligim…

Nerede İklimlerin geçiş kavşağı
Şiirlerim
Göğüs kafesime sığmayan
Yüreğim
Nerede o damarlarımda
Feveran eden can suyum
Hayallerim ideallerim
Olmazsa olmazlarim
Tabularım korkularım
Nerede bağıra bağıra
Türkülere eşlik etmelerim
Bir taş plakta unutulmuş
Mavi şarkılarım …

Nerede okulum sınıfım sıralarım
Nerede öğretmenlerim arkadaşlarım
Nerede siyah beyaz resimli kimliğim
Nerede kireç duvarlı odamın
Ağır Kapısı
Kiraz dallarına açılan pencerem
Nerede dinmek bilmeyen
Yürek ağrısı…

Zaman eski bir çeşmeden akan su
Hafiften yağan bir yağmur
Ve toprak kokusu
Kurumuş artık
Başında soğan ekmek yediğim
Çoban çeşmesi…

Şimdi Bana gelsen neyzen rüzgarla
Elinde Bir mendil bir çorap bir aynayla
Sana bir gökyüzü ısmarlardım en mavisinden…

Her gece ay ışığı
ve yıldızlar
Öpüyorlar yalnızlığı alnımdan
Alıyorlar yüreğimdeki ateşi
Şafakta güneş diye doğuruyorlar
Yangınım ısıtıyor kainatı
Gençlik ürkek bakışli
Bir güvercin kanadı…

Ömrüme kaç bahar sığdırdım
Kimbilir kaç tufan gördü bu yürek
Yıldızlar biriktirdim saçlarımda
Şimdi Paramparça geçmişim avuçlarımda
Geleceğim meçhul öleceğim belki
Son şiirimin son mısrasında…

08.08.2021