Sen Bana Gülüşünden Ver / Şükrullah Yavuzer

İklim değiştiren,
Esintiler var sesinde.

Bir çöl sıcağında,
Yüreğimi serinleten sözlerin,
Kıyılarıma vuruyor.

Güneş usul usul batarken,
Gözlerin doğuyor.
Ve gece sakin bir renk oluyor,
Gözlerinde.

Hadi gel
Sen bana Gülüşünden Ver
Ben sana ömrümden

Güneşe mi bulandın
Gün batımı kızıllığı var
Teninde.

Gülüşünü gördüm açan gülde.

Hadi gel,
Sen bana Gülüşünden ver,
Ben sana ömrümden…

Dans eden kelebekler,
Bir şimal rüzgarı,
Efsunlu gülüşler,
Cennet iklimli bakışlar,
Güneş alev alev saçlarında,

Hadi gel
Sen bana Gülüşünden Ver
Ben sana ömrümden

Gamzelerin gitgide çoğalıyor,
Kayboluyorum sende.

Yıldız kayan bir gecede,
Gül dudakların gülünce,
Bir gül bahçesine dönüyor,
bu sahil.

Hadi gel,
Sen bana Gülüşünden ver,
Ben sana ömrümden…

Gözlerim kapalı derin hülyalar,
Birbirini avutur aşina yaralar,
Menekşeler güller papatyalar,
Sıralanır peşinsıra,
Çiçek tarlasına döner yüzün.

Bir gül açar gül dudağında,
Bahar olur gülüşün.

Hadi gel
Sen bana gülüşünden ver
Ben sana ömrümden…

Toplasam dünyanın,
Bütün güllerini,
Bir gülümsemen etmez.

Hadi gel,
Sen bana Gülüşünden ver,
Ben sana ömrümden.

Bir demet papatya
Göndermişsin,
Bunları gülüşünden
Topladığın besbelli.

Hadi gel,
Sen bana gülüşünden ver,
Ben sana ömrümden…

İstedikleri kadar anlatsınlar
her doğan günün
Aydınlık olduğunu

Sen gittin ya
bir daha güneş doğmadı

Sen gittin ya
Bir daha güller açmadı

Dışarıda zemheri bir soğuk
yüzünde yürekleri ısıtan gülüşün
Biliyorum Gülüşünde saklıydı güneş

Hadi gel
Sen bana Gülüşünden Ver
Ben sana ömrümden

Gün veda ederken,
Aklımdan geçer
Sol yanıma yakışanım.

Bir penceredeki saksı,
Bir sahildeki bank gibi
Yalnızlığım.

Yıldızlar altında gülüşün,
Olsun yorganım.

Papatyalar açarken
Beni uyandırın.

Gülüşün ah o gülüşün,
Bir ömre bedel !

Hadi gel,
Sen bana gülüşünden ver,
Ben sana ömrümden…

26.04.2022