Düş Oldum / Semiha Arasbora
Ben kalbimi tövbe ile yıkadım
Zikir çektim kıyı köşe pakladım
Öfkemi yenerek sabrı ekledim
Nefsime Şeytana kara taş oldum
Allahüeklerle erir mesafem
Bu yolda cihat tır artık vazifem
Kalmadı hiç yalan yanlış hurafem
Hafiflemişim tüğ gibi kuş oldum
Şirk, fitne zaten uzaktı dilim
Bir tek Yaradana açıldı elim
Nimetler verdi ki, kırıldı belim
Hicabtan eridim yandım tuş oldum
Nedir güzel amel ona ereyim
O amelim olsun benim burağım
Makberim sılamdır en son durağım
Ben yüce Rabbimi buldum hoş oldum
Kul verdikçe Allah bırakmaz naçar
Eli kolu dolu kabrine göçer
Cennet kapısını cömertler açar
Gönüllere ekmek oldum aş oldum
Şükür daim Hakk’a çıktı yollarım
Hoş divaneyim ben beni sollarım
Umudumu kesmem malum hallarım
Ayşe’ye Zehra ya sanki eş oldum
Kış gelmiş gayrı kar başımda yatar
Soluduğum hava ciğere batar
Gonca, Sudan ağacı gözümde tüter
Uyudum kendimi gördüm düş oldum