Yeşil Sabun / Serkan Güresmer

Banyo taburesine oturmadan önce su döken nesiliz biz.

Annemizin sinirlenince kafamıza ‘dank’ diye ses çıkartan taslarla yıkandık, banyodan sonra havluya sarılıp sobanın yanına geçer tir tir titrerdik. Üstüne dayaklar yer gülüşürdük..

Hem döğerlerdi hem de ağlama diye kızarlardı be..

Saçlarımızdan düşen suları sobaya düşürür cıssa sesini dinlerdik. En güzel mahalle maçlarını annemizin zamansız banyo yaptırmaları yüzünden kaçırdık. Cumadan verilen ödevi pazar akşamı yapan nesiliz. Aynı simidi 2-3 kişi yiyip aynı şişeden gazoz içtik. Arkadaşın bisküvisinden alınca içi yanan değil mutlu olan nesildik. Anne terliğinin tadına doyumsuz bakmış, pazar banyosunu genelde leğende yeşil sabunu ve maşrapayı kafasına yiye yiye yıkanmış tertemiz çocuklardık.

Her sabun kokusunda çocukluğum aklıma gelir bu yüzden..

. Yere düşen ekmeği öpüp başımıza koyup günahıyla sevabıyla yükseklere koyan bizdik. Okul çıkışlarında bir.  Sigarayı sırayla paylaşan, arkadaşına kardeş olabilen biz değimliydik? Ne oldu böyle bize kim etti bizi bizden?

Samimiyetin, dostluğun komşuluğun buram buram koktuğu mahallelerimiz o vakur duruşlu Ağabeylerimiz nerde? Evet biz önce hangi nesildik şimdiki hangi nesiliz? Değerlerimizle, bizim olan çocukluğumuzla oynadılar hayatımıza diziler ve pembe hayaller ile süslediler, toprakla olan bağımızı kestiler..

Modern dünya dediler bizi bizden ettiler ama biz bu değildik verin bizim olan değerlerimizi , üstü size kalsın…