Beş Şiir / Ali Rüzgar

Ben Unutkan Biriyimdir

Sen giderken dur-duraksız,
Benden bana, benden öte.
Yanar canım gözlerimden
Damla-damla duman tüter.

Ben unutkan biriyimdir,
Bu günlerde geçer elbet.
Oysa, beni bi yerlerden,
Çıkarıyor gibi hasret.

Gözyaşına dönüştürür
Bu günlerde her dün beni.
Ben unutkan biriyimdir,
Unutmadım bir gün seni.

Susamıyorum

Sensizliğe alıştım da,
Sensizlikte sessizliğime susamıyorum.
Haykıracak gücüm de yok aslında,
Ama Olsun.
Gök gürültüsü hıçkırığım,
Sel taşkını gözyaşım var.
Susamıyorum…

 

Densiz

Bir iç savaştayım,
Benliğim’de.
Kardeşi-kardeşe vurdururcasına,
Düşmanla aynı masada.
Böyle apral, böyle içten,
Son an’ımda.
Çıkıpta birisi sormaz mı,
Böyle küstah, böyle densiz.
– nasılsın, iyi misin ? –
Ben susarken benliğime,
Benliğimden habersiz…

 

Oysa

Şarkılarda hatırlaması
Ne büyük bir düş kırıklığıdır.
Unutamadığını
unutulan biri için.

 

Hasret

Hasret,
O hışırtılı, cızırtılı
Kargaları bile barındırmayan sesinle.
Söylenen türkünün yanık-yanık,
Yüreğini mengeneyle sıkarak,
Gözlerinden yaş çıkarmasıdır.