Çaresizlik Nedir? / Öznur Çelik

Her insan bunu farklı bir şekilde tanımlar. Her insan çaresizliğe farklı farklı anlamlar yükler. Bunları kıyaslamak yanlış olur. Çaresizlik çok berbat bir histir. O duygunun müthiş bir acısı vardır. Kökten sarsar sizi. Size bir nevi hükemder gibi ve sizi yönetmeye başlar. Sinsi bir şekilde yavaş yavaş başlar. Baştan aşağı tüm bedeninize yayılır ve siz çaresizliğin ta kendisi olursunuz. Büyük izler bırakır. Kalbiniz öyle bir hızla atmaya başlar ki öleceğinizi sanırsınız. Nefes alış verişlerinizin düzenini bozar. Heyecanlanırsınız ve bu heyecan çaresizliğin size armağan ettiği bir şey.

Nasıl biliyor musunuz?

Biri sizi ölüme itiyor bir eliniz uçurumdan aşağı sarkarken diğer bir elinizle sımsıkı tutunuyorsunuz düşmemek için büyük bir çaba sarf ediyorsunuz fakat bırakırsanız yükünüzün hafifleyeceğini sanarsınız neden mi?
Çünkü bırakmak daha kolaydı. Düşünceleriniz bile artık ölüm diye sayıklarken iten kişi size yaşamıda sunuyor. Aklınızı çoktan çelmiştir zaten. Ölümü öyle güzel süslemiştir ki hikayenizin mutlu sonunun olduğuna ve onun bu olduğuna emin olursunuz. Ardı ardına sancılar doğuruyordu. Yaşamak vardı ama olduğu kadar yoktu aslında. Düşler ötesi bir yaşamı herkes istemiştir. Zaman acımasızca işkence ediyor gibi. Şimdi dilimi çözülemez bağlarla düğümledim. Bütün varlığımız bir nefeslik beden sadece. Duygularımı sessizce idam ediyorum şimdi. Hiçbir mutluluk sorunsuz yaşanmadı değil mi?
Yaralar tekrar tekrar ölüyor, çürüyor ve yeniden başkaldırıp kanar gibiydi. Hayat her daim haklı ölümse acı.
Kısacası alt üst ediyor düşünceleri çaresizlik. Güneşi getirin bana ki buz tutmuş kanım erisin.
Şimdi var mısınız benimle kocaman susmaya?