Akrebin Kıskacı / Gülçin Yağmur Akbulut

Sıkıştıkça sıkışan ruhum
akrebin kıskacına değdi
yırtılıyor ‘eyvah’larımın ardında
zaman kisvesi

Umut apoletim çalındı
tarifi tanımı yok hiçbir notada
bu acı perdesinin
hangi dağa vursam bu başımı
hangi uçurumdan atsam kendimi

Gittikçe kayboluyor
gözlerimde ışık
donuyorum güneşin bağrında
hırpalıyor kuzey kuzey vuran
kalantor bir rodos

Susuz kalan karanfilde
sararan yaprak ömrüm
her limandan kovulmuş gemi

Soluksuz düştüm
gecenin ortasına
üşüyorum
bana bir balon verin
İçinde
babamın nefesi olsun