Tepelere Doğru / Gülçin Yağmur Akbulut
Sarmalayıp naftalinlerle
açılmaz sandıklara kilitledim
ayrık otu kara günleri
Süpürdüm bütün
dünü kanatan cam kırıklarını
kapı önü eşik altı
Kesiklerimi yamadım
kazıdım tırpanladım
yaktım elime batan dikenleri
Derimi parçalayan sözler
caddesiz bir kent kıvrımı
arındım gecemin kıymıklarından
Kapattım aklımın koridorlarını
yok artık arsız keşkelerim
gülüşlerim gökkuşağına terfi
Galibim gök gürültüsüne
papatyalarla doldurdum
göğüs boşluğumu
Velhasıl çirkin değilim artık
aynalarında rengi değişti
çisil çisil yedi türlü yağmur
Kuruyan hüzünleri budadım
İçimden şarkılar yükseliyor
zamanın tırmandığı tepelere doğru