Aura / Gülçin Yağmur Akbulut

Kimi zaman
kasvetli bir dağın gölgesiyim
ovalardan alırım rengimi
kimi zamansa

Binlerce yıl gizlenen
bir istiridyenin
şaşkınlığıyla izlerim
yalnızlığın atlasını

Sizin umursamadıklarınız
baş tacımdır benim
sokak köpekleriyle
söyleşirim de anlayamazsınız

Saçakların dantelası
serçeleri öperim gagalarından
beraberce şakırız göğe doğru
duyamazsınız

Hayatın yalın halinden
çoğul kapılarına doğru
uzar bakışlarım
koşar adım çarpar kalbim

Örselenmiş kanatlarını unutan
tül kanatlı kelebek
aşkın yollarına düşer
kozasından uzaklaştıkça

Kendi rengiyle sarmaş dolaş
derinlerinde tufanlar kopan 
bir denizin sessizliğiyim
uzaktan duyanlara