Hayat Yolu / Havva Kalaycı
Hep tırnaklarını görüyorduk insanların
Taşlarla dolu uzun bir yolda yürüyorduk onlarla
Bil cümle iyilikten güzellikten doğruluktan söz ediyordu yediden yetmişe
Taşlı yoldan geçerken birbirlerine minnetini bildiriyorlardı
Çünkü menfaat insanın kulağına fısıldamıştı…
Benlik sürüklenirdi dilin ifadelerinde
Dilden harfler dökülürdü
Harfler dönerdi esassız cümlelere
Cümleler ekini vuran doluya dönerdi
En büyük tahribatı alırdı insan
İyilerin ezildiği bir kıskaca dönerdi hayat yolu…
Genç kalemleri tebrik ediyorum… yüreklerine sağlık..