Ben Zaten Kanmışım / İltimas İsmayil
Bana aşkı sorma, hele anlatma
Ben zaten yanmışım yandığım kadar
Tatlı diller döküp kalbi çınlatma
Ben zaten kanmışım kandığım kadar.
Zamansız kapımı döven misafir
Ayağım bağlıdır yüreğim esir
Sevdanın yaktığı canım telesir
Yaşama dönmüşüm döndüğüm kadar.
Diyorsun sev beni kalbe zorum yok
Dümensiz gemiyim, tutan dorum yok
Ruhum can çekişir, çalan borum yok
Mutluydum sanmışım, sandığım kadar.
Evimden uzağım çöller mekanım
Ömrü heba ettim yoktur imkanım
Yolunu yitirdi, caydı sükanım
Alışıp sönmüşüm söndüğüm kadar.
Ömrün baharını yitirdim artık
Güzleri yaşadım bitirdim artık
Saçıma karları getirdim artık
Kışlara dönmüşüm döndüğüm kadar.
Çox güzel bir şiir.
Yaşasın iltimas müəllim