Son Çırpınış / Orhan Kılıç

Ruhumun derinliklerinde,
Saklanmış bir hazineydin adeta,
Ansızın açılıverdin
Ve aydınlattın dünyamı, ışıltınla.

Uçsuz bucaksız okyanuslara saldın,
Son kalp çarpıntımı,
Yüzmeyi bilmediğimi, bilmeden
Bırakıp gittin derinliklerine,
Soğuk esen rüzgarla daha da soğuyan suyun,
Son bir çırpınıştı oysaki
Benim umutsuz hayatımda

Gittin, gittin, gittin
Ardına bile bakmadın.
Oysa, son anda uzatmıştım ellerimi,
Belki tutup çekersin diye…
Şimdi yapayalnızım ve
Boğuluyorum
Senin adını sayıklayarak.