Eylül Kaçışı / Şevket Sulhan

Düştü ağaçtan yaprak, Elvedası payıma ayrılık
Haykırır asuman çığlık çığlık
Üşümek üzere dağ başları
Eteklerinde bir solgunluk
Hissetmiş ayrılığı

Al gerdanına papatya boncukları
Dizdiğim vakitler!
Eylül gelmiş, tıkırtılar kapıda
Tut ellerimi sıkıca, delice… Ve hızlandıkça
Çocuk korkularımız
Sevdaya tutuklu kalsın

Ürktü sanki mevsimler
Gecikti sen gibi
Bitti bitecek
Oysa senle biz
Ne çok kırkikindilerdik

Gel oturalım çınarın gölgesine
Biraz Eylül ısmarla
Bir yudum yeter efkâr
Yüreğimdeki nem
Kirpiklerimin uçlarına dokunsun
Dokuya dokuya dimağımda Süse aşinalığım silinsin
Girift bakışlarından kaçsın
Usanmayan tavşanlar

Ey Eylül, içimde kalmadın!..
Oysa sevmiştim
Seni bana getiren yaz mevsimini
Hazin bir elvedasın
Çağırmadığım hüzün