Mihriyar / Şevket Sulhan
Yüreğimde geçen kor ateş
Değdikçe dilime pelesenk olur
Tutkunun günlüğüne dokunur
Güne özlem, yarına ümitlerim
Dünya Ay’a ben sana…
Mihriyâr, cihan bakışın kara
Delilik eder durur özlemlerim
Kışın bitimine ramak kala
Aşikârım haydutlarına
Kıyıda şahit geceler
Ay şavkında yürürsün
Namluda mermi öfkelenir
Mihriyâr, öfke icap eder tahammülüne
Girdap, çıkmaz sokak olur vakitler
Karanlıklar ziyan eder uykuları
Kusar, kelimeler gecelere
Ölümün öteki yüzüdür
Gülşen-i baharına aldanmalar
Mihriyâr, zamana yenik Şimdi çocuk gülüşler
Gamzenin çukuruna kaz neşeyi
Orda tutsak kalsın umutlar